ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ … ΜΕΛΙΣΣΑ



       Ουδείς αμφιβάλλει  πως  από τη συμπαθέστατη  τάξη των υμενόπτερων, ξεχωριστή θέση  κατέχει η μέλισσα. Τα χαρακτηριστικά της – ομαδικότητα και εργατικότητα- είναι γνωστά στην κοινότητα των ανθρώπων  εδώ και χιλιάδες χρόνια.

      Μια διαφορετική  κυψέλη, ωστόσο, θα συναντήσει κανείς σαν ανέβει  στην Πλατεία Πολιτείας, εδώ στα ριζά του πεντελικού βουνού. Είναι εκείνη του Συλλόγου Γονέων και κηδεμόνων. Ακούραστες μητέρες του Σχολείου που εργάζονται καθημερινά, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες της σχολικής μας  κοινότητας.  Τούτες τις ημέρες νιώθω την ανάγκη να αναφερθώ σε μια  ξεχωριστή… « μέλισσα».

      Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν καλά πως το όνομα της Κατερίνας Καλού είναι συνώνυμο της προσφοράς. Σημάδεψε με την παρουσία της – οκτώ συνολικά έτη- την σχολική κοινότητα του 7ου Δημοτικού Σχολείου Κηφισιάς. Τα πρώτα τέσσερα έτη ως μέλος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων και τα υπόλοιπα ως πρόεδρός του.

     Ατέλειωτες ώρες  παρουσίας και εργασίας στο Σχολείο, ρηξικέλευθες προτάσεις, πνεύμα συνεργασίας, ιώβειο υπομονή, έμφυτη ευγένεια, είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα της  κ. Καλού.  Ωστόσο η σχολική χρονιά φθάνει στο τέλος της καθιερωμένης της διαδρομής, και κοντά σ` αυτή τελειώνει και συνεργασία μας με την αεικίνητη πρόεδρο. Κατερίνα μου, η πόρτα του 7ου κλείνει ύστερα από πολλά χρόνια. Όμως να θυμάσαι, πως όταν μια πόρτα κλείνει, πάντα κάποια άλλη ανοίγει…

     Κατερίνα, σε ευχαριστούμε πολύ !



    
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ 7ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΗΦΙΣΙΑΣ
ΚΟΡΔΟΝΟΥΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ