Έχω επισημάνει κατ` επανάληψη πως κρατάμε από το παρελθόν καθετί που γονιμοποιεί το μέλλον. Δεν ξεχάσαμε ποτέ την ηρωική εξέγερση του ελληνικού λαού απέναντι στο στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδος το 1973.
Με αιχμή του δόρατος τη νεολαία, ξεσηκώθηκε , απαιτώντας τα αυτονόητα : «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».
Δονήθηκε ολόκληρη η αττική γη από τις ιαχές των φοιτητών εκείνες τις ημέρες του Φθινοπώρου. Ο παλμός τους κινητοποίησε χιλιάδες πολίτες που έσπευσαν στο χώρο του Πολυτεχνείου.
Πύκνωσε πολύ το πλήθος των καταπιεσμένων πολιτών , μέσα και έξω από τους χώρους του ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος την αποφράδα νύχτα της 17ης Νοέμβρη.
Η χούντα μη μπορώντας να αναχαιτίσει την ανθρώπινη παλίρροια με τις αστυνομικές δυνάμεις, κινητοποίησε το στρατιωτικό μηχανισμό που σύντομα κατέβηκε στο χώρο του Πολυτεχνείου. Ήταν οι πρώτες ώρες της 17ης Νοέμβρη, όταν κάτω από τους εκτυφλωτικούς προβολείς του
σκοταδισμού της οπισθοδρόμησης, η βία και η τρομοκρατία συνέθλιβαν μαζί με την καγκελόπορτα του Πολυτεχνείου και τα όνειρα του λαού.
Πέρασαν 43 χρόνια από τότε και το πρωινό της 17 ης Νοέμβρη 2016 , στη φιλόξενη αίθουσα των πολλαπλών χρήσεων, η σχολική κοινότητα του 7ου Δημοτικού Σχολείου Κηφισιάς ξαναθυμήθηκε τα όσα έλαβαν χώρα τότε.
Φρόντισαν γι αυτό οι μαθητές των τριών τμημάτων της Ε` τάξεως, μαζί με τους ξεχωριστούς συναδέλφους, Σιδέρη Δέσποινα, Σολιδάκη Νίκη και Τζαλακώστα Ρίζο. Ένα μεγάλο μπράβο στους μαθητές μας για την εξαιρετική απόδοση των ρόλων που τους είχαν ανατεθεί. Θα ήθελα, επίσης, να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τη συνάδελφο, Λιουντμίλα Σγάρα, που με τη δεξιοτεχνία της στο πιάνο, έδωσε το δικό της τόνο στη μουσική επένδυση της γιορτής.
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
ΚΟΡΔΟΝΟΥΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
